-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:35267 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

دركات تبهكاران و درجات مؤمنان در قيامت چگونه است؟
قرآن كريم كه در موارد فراواني به تفصيل، دركات تبهكاران و درجات مؤمنان را بيان ميكند، گاه به اجمال درباره مراتب معاد ميفرمايد: «و لِلاخرة أَكبر دَرجات و أكبر تفضيلاً» اسراء/21؛ يعني تفاوتي كه بين صالحان در دنياست، در آخرت بيشتر است. در دنيا همه انسانها از نظر امكانات و وسايل رفاهي يكسان نيستند؛ اين تفاوت در آخرت بيش از تفاوتي است كه در دنياست. زيرا درجات دنيا و آخرت از جهت محدوديت و گستردگي، مانند خود دنيا و آخرت است. خداي سبحان در باره بهشت ميفرمايد: «وسارِعوا اِلي مَغفرة من رَبِكم وجنة عَرضها السموات والأرض» آل عمران/133، تفاوت درجات بهشتيان هم به همين نسبت با تفاوت انسانها در دنيا فرق دارد.

ذات اقدس خداوند درباره تبهكاران ميفرمايد: «فَيومئذ لا يُعذب عذابه أحد ولا يوثق وثاقه أحد» فجر/25-26 آن روز احدي مانند خدا تبهكاران را عذاب نميكند. عذابهاي اخروي، هرگز در دنيا امكان ظهور ندارد، زيرا در دنيا حق با باطل و نشاط با غم آميخته است. در چنين نشئهاي نشاط محض و نيز غم صرف متصور نيست، ولي درقيامت اين دو از هم جدا هستند: «وامتازوا اليوم أَيها المُجرمون» يس/59، زيرا خدايي كه قولش فصل است در آن روز با اين اسم شريف ظهور ميكند و امر به تمايز گروهها ميشود، در نتيجه جهنمي پديد ميآيد كه هيچ نشاني از رحمت در آن نيست: «دارُ لَيس فيها رحمة» (نهج البلاغه/نامه27)، در بهشتي ظهور ميكند كه هيچ رنج و ناگواري در آن نيست: «لا يَمسنا فيها نَصب ولا يمسنا فيها لغوب» فاطر/35.. وقتي خداي سبحان با نام «فاصل» در قيامت ظهور كرد، عذاب او عذاب محض و اِنعام او هم اِنعام صرف خواهد بود. از اين رو همان طور كه درباره اهل جهنم ميفرمايد: «فَيومئذ لا يعذب عذابه أحد و لا يوثق وثاقة أحد» فجر/25-26 در باره بهشتيان هم ميفرمايد: «فَلا تَعلم نفَس ما أخفي لَهم مِن قْرّة أعين» سجده/17.

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن كريم ج 9 (سيرة رسول اكرم در قرآن)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.